روش های نور پردازی

نور پایین بیشتر رایج است، با وسایلی که در سقف قرار دارند یا در سقف قرار دارند، نور را به سمت پایین می‌تابانند. این روش بیشترین استفاده را دارد که هم در ادارات و هم در خانه ها استفاده می شود. اگرچه طراحی آن آسان است، اما به دلیل تعداد زیاد اتصالات، مشکلات چشمگیری با تابش خیره کننده و مصرف انرژی اضافی دارد. معرفی نورپردازی LED این امر را تا حدود زیادی بهبود بخشیده است. 90٪ در مقایسه با نورهای هالوژنی یا نورافکن. لامپ‌ها یا لامپ‌های ال‌ای‌دی اکنون در دسترس هستند تا به جای لامپ‌های پر مصرف انرژی جای بگیرند.

برج نوری

نورپردازی کمتر رایج است، اغلب برای بازتاب نور غیرمستقیم از سقف و برگشت به پایین استفاده می شود. معمولاً در کاربردهای روشنایی که به حداقل تابش خیره کننده و سطح روشنایی عمومی یکنواخت نیاز دارند استفاده می شود. Uplighting (غیر مستقیم) از یک سطح پراکنده برای انعکاس نور در یک فضا استفاده می کند و می تواند تابش خیره کننده غیرفعال را روی نمایشگرهای رایانه و سایر سطوح براق تیره به حداقل برساند. نمایش یکنواخت تری از خروجی نور در حین کار ارائه می دهد. با این حال نور غیر مستقیم کاملاً به مقدار بازتاب سطح بستگی دارد. در حالی که نور غیرمستقیم می تواند یک اثر نور پراکنده و بدون سایه ایجاد کند، می تواند به عنوان یک اصل نورپردازی غیراقتصادی در نظر گرفته شود.
نورپردازی جلو نیز بسیار رایج است، اما تمایل دارد سوژه را صاف به نظر برساند زیرا تقریبا هیچ سایه قابل مشاهده ای ایجاد نمی کند. نورپردازی از کناره کمتر رایج است، زیرا تمایل به ایجاد تابش خیره کننده در نزدیکی سطح چشم دارد.
نور پس زمینه اطراف یا از طریق یک شی عمدتاً برای لهجه است. نور پس زمینه برای روشن کردن پس زمینه یا پس زمینه استفاده می شود. این به یک تصویر یا صحنه عمق می بخشد. دیگران از آن برای دستیابی به یک اثر چشمگیرتر استفاده می کنند.